مروری بر تاریخچه کمپانی خودروسازی ایتالیایی آلفارومئو

کمپانی اس‌ای‌آی‌دی مخفف سوسیتا انونیما ایتالیانا داراک که با گذشت زمان، نام آن به آلفا و در آخر هم به آلفا رومئو تغییر یافت، در سال ۱۹۰۶ از سوی شرکت خودروسازی فرانسوی داراک (متعلق به الکساندر داراک)، با مشارکت برخی از سرمایه‌گذاران ایتالیایی، که مشهور ترین آنها؛ هوگو استلا بود، در شهر ناپل، ایتالیا راه انداری شد. ولی در اوایل ساخت کارخانه، کمپانی فرانسوی داراک، شهر میلان را مناسب‌تر برای ساخت کارخانه پنداشت و در آخر کارخانه آن، به شهر میلان انتقال یافت.

در سال‌های ابتدایی، فعالیت این کمپانی حول مونتاژ خودروهای داراک می چرخید، اما در سال ۱۹۱۰ یوگو استلا و دیگر شرکای ایتالیایی با ایجاد تغییرات اساسی در کمپانی به قصد تولید خودرو با مشارکت داراک، ولی با برند خود، نام شرکت را نیز به آلفا مخفف آنونیما لومباردا فابریکا اتومبیلی تغییر دادند.

نحستین خودرو تولید شده در این کمپانی، آلفارومئو ۲۰/۳۰ اچ‌پی بود، که در سال ۱۹۱۰ به بازار خودروی ایتالیا عرضه شد، که طراحی آن به دست جوزپه مروسی انجام گرفته بود. در سال ۱۹۱۵ مالکیت شرکت بدست کارآفرین ایتالیایی؛ نیکولا رومئو افتاد و رومئو با تلفیق این شرکت، با شرکت رومئو هولدینگ و چند شرکت کوچک دیگر، لیست محصولات تولیدی را نیز به انواع موتور هواپیما و کمپرسور، ژنراتور، لوکوموتیو و واگن‌های قطار، گسترش داد. در سال ۱۹۲۰ به دنبال اتمام فرایند ادغام شرکت‌ها، نام آن نیز، به آلفا رومئو تغییر یافت.

در سال ۱۹۲۸ با اتمام قرارداد دفاعی دولت ایتالیا با کمپانی آلفا رومئو، نیکولا رومئو این شرکت را ترک کرد و سهام خود را نیز به دولت ایتالیا واگذار نمود. در سال ۱۹۳۲ دولت ایتالیا کنترل کمپانی در حال نابودی را بدست گرفته و مدیریت آلفا رومئو را به شرکت فین‌مکانیکا که بازوی صنعتی کمپانی دولتی ایتالیایی ایستیتوت پرلا ریکوسترازیونه بود، واگذار کرد.

سرانجام در سال ۱۹۸۶ به دنبال ضرر شدید، این شرکت به‌همراه تعدادی از شرکت‌های تحت مالکیت دولت ایتالیا، رومانو پرودی در جایگاه مدیر کل مجموعه‌ای از شرکت‌های دولتی که آلفا رومئو نیز جزء آن‌ها بود، تمایل دولت برای فروش آن‌ها را، اعلام کرد. سپس پرودی برای فروش آلفا رومئو با کمپانی فیات وارد مذاکره شد.

فیات اوایل به علت بعضی مسائل حزبی، تمایل به خرید آلفا رومئو نداشت، اما با ابراز تمایل کردن فورد برای خرید قسمت هایی از آلفا رومئو، فیات نیز برای جلوگیری از ورود رقیب به بازار خودروسازی ایتالیا، فوراً وارد عمل شد و با تعهد خریداری تمامی سهام آلفا رومئو و نگهداشتن کلیه کارکنان و کارگران، مالکیت آلفا رومئو را بدست گرفت.

مسابقات اتومبیلرانی

آلفا رومئو در بسیاری از زمینه‌ها و دسته‌های موتورهای اسپرت توانسته رقابت موفقی داشته باشد. دسته‌هایی از قبیل موتور مسابقه‌ای گرند پریکس فرمول یک، ماشین‌های مسابقه‌ای اسپرت، مسابقات تورینگ و رالی. این شرکت در هر دو زمینهٔ سازندگی ماشین و تولید موتور، در بخش‌های کاملاً اختصاصی یا بخش‌های قراردادی که معمولاً تحت نام آلفا کورس یا اتو دلتا انجام می‌شد، توان رقابت داشت.

نخستین خودروی مسابقه‌ای تولید شده در این کارخانه در سال ۱۹۱۳ ساخته شد. این اتفاق سه سال پس از تأسیس شرکت آلفا افتاد و توسط همین محصول شرکت آلفا رومئو موفق به اخذ جایزهٔ رقابت‌های جهانی برای خودروهای گرند پیریکس در سال ۱۹۲۵ شد.

این شرکت موفق شد شهرت قابل توجهی برای خود به ارمغان آورد، که این مساله تصویر کاملاً جدیدی را از خودروهای مارکو در ذهن همگان به وجود اورد. انزو فراری در سال ۱۹۲۹ موفق به تشکیل تیم مسابقه‌ای اسکودریا فراری شد. او یکی از اعضای تیم مسابقه‌ای آلفا رومئو بود، که بعدها در سال ۱۹۳۹ از این تیم جدا شد.

منبع: سایت کارشناسی خودرو اتوناین